Werkgerelateerde betrokkenheid, ook wel bevlogenheid genoemd, kan omschreven worden als een positieve, vervullende, affectief-emotionele toestand van werkgerelateerd welbevinden en wordt vaak beschouwd als tegenpool van burn-out. We zien dat een hoge betrokkenheid van medewerkers samengaat met lage verzuimcijfers en een verhoogde productiviteit. Hoe zit dit precies?
Hoe herken je een betrokken medewerker?
Medewerkers die betrokken zijn voelen zich energiek op het werk, zijn enthousiast over hun werk en gaan vaak op in hun werk, waardoor de tijd voor hen voorbij vliegt. Werk betekent voor deze mensen dus energie en is uitdagend, in tegenstelling tot stressvol en veeleisend.
Hoe bevorder je betrokkenheid?
Betrokkenheid gaat samen met sociale steun van collega’s en de supervisor, feedback over de werkprestaties, variëteit in vaardighedengebruik, autonomie en leermogelijkheden. Deze kenmerken worden ook wel gezien als werkmiddelen (job resources) en deze verzadigen menselijke behoeften in zaken als competentie, verwantschap en zelfbeschikking, of dragen bij aan het behalen van werkdoelen. Daarnaast wordt de mate van betrokkenheid het duidelijkst zichtbaar wanneer de medewerker blootgesteld wordt aan hoge eisen. Door de toegevoegde werkmiddelen worden deze hoge eisen waarschijnlijk sneller gezien als uitdaging, in plaats van als obstakel. Zo zal een betrokken medewerker dus minder negatieve gevolgen ervaren van een hoge werkdruk dan een minder betrokken medewerker. Ook zien we dat positieve zelfevaluatie belangrijk is voor betrokkenheid. Dit stimuleert de intrinsieke motivatie om persoonlijke doelen na te jagen.
Zijn betrokken mensen niet gewoon werkverslaafd?
Nee! Het is belangrijk om het verschil tussen betrokkenheid en werkverslaving (workaholic) te benoemen. Beide termen gaan over een grote investering van medewerkers in hun werk, maar de onderliggende motivatie verschilt. Werkverslaafden worden onweerstaanbaar obsessief gedreven, terwijl betrokken medewerkers intrinsiek gemotiveerd zijn. Werkverslaving gaat samen met negatieve gevoelens en betrokkenheid met positieve gevoelens. Betrokkenheid verbetert de productiviteit, wat bij werkverslaving niet het geval is. Om het verschil nog meer te accentueren: in het longitudinale onderzoek van Shimazu, Schaufeli, Kamiyama, & Kawakami (2015) waren betrokkenheid en werkverslaving zeer zwak gecorreleerd met elkaar (gedeelde variantie van 7,8%). Werkverslaving leidde in dit onderzoek ook tot verminderde gezondheid en verminderd welbevinden.